Σελίδες

Τρίτη 11 Οκτωβρίου 2011

ανθρωποφαγια Το μακελείο της σάρκας

ΤΟ ΜΑΚΕΛΕΙΟ ΤΗΣ ΣΑΡΚΑΣ.

Βαρύγδουπος τίτλος καθόλου. Κοιτάξτε λίγο γύρω σας. Δεν το βλέπω μόνο εγώ. Κι εσείς το βλέπετε. Εκείνοι δεν ξέρω αν το έχουν πάρει χαμπάρι. Δεν γνωρίζω αν ο ελληνικός λαός θα ξεσηκωθεί, αν θα επαναστατήσει ή αν θα λουφάξει. Το μόνο που ξέρω σίγουρα είναι πως μεταλάσσεται σε κάτι πολύ άγριο. Σε λίγο καιρό είμαι βέβαιη πως θα διαβάζουμε στην εφημερίδα διάφορες ειδήσεις που θα ξεπερνούν κατά πολύ το συνήθες εγκληματολογικό δελτίο.

Εξω μπορεί να μην κυκλοφορούν δέκα εκατομύρια επαναστάτες αλλά σίγουρα σε λίγο θα κυκλοφορούν δέκα εκατομύρια αδέσποτες ωρολογιακές βόμβες. Ανθρωποι που το μυαλό τους θα έχει στρίψει, τα νεύρα θα βρίσκονται σε μια κλωστή για να σπάσουν για οποιοδήποτε ακόμακαι σοβαρό ή γελοίο λόγο. Υπάρχει μια συσσωρευμένη οργή που φουντώνει όλο και περισσότερο όχι σε επίπεδο οργανωμένο, αντίστασης σε ένα ενωμένο και συνειδητοποιημένο κίνημα πολιτών, αλλά μια οργή που είναι ατομική κλεισμένη μέσα σε σάρκες που στενάζουν γιατί δεν μπορούν να την αντέξουν. Οι αυτοκτονίες είναι το τωρινό στάδιο, το χάος θα είναι το επόμενο.


Η ελληνική κοινωνία διαλυμένη, τσακισμένη με πρωτόγνωρες πρόβες αντοχής, ανώριμη ακόμα να δημιουργήσει κάτι συνολικό, αρνούμενη να δει το δάσος από ψηλά και να συνειδητοποιήσει τα λάθη τα δικά της και τα εγκλήματα όσων ασέλγησαν επάνω της πλασάροντας το νταβατζιλίκι του σε κάθε επίπεδο,  γίνεται πρωτόγονη, ενστικτώδικη, άγρια.


Συνιστώ ένα από τα επόμενα μέτρα που θα πάρουν οι εξωγήινοι κυβερνώντες, γιατί περί εξωγήινων πρόκειται, είναι να βάλουν και ένα ζουρλομανδία στους αδέσποτους και εκτός εαυτού σε λίγο καιρό πολίτες γιατί αλλιώς θα δούμε τη κόλαση στη χειρότερή της μορφή. Δεν είναι κινδυνολογίες. Είναι απλή λογική. Οταν μια κοινωνία είναι αποσυντονισμένη εντελώς σε κάθε επίπεδο, όταν γεννιές ολόκληρες έχουν γαλουχηθεί σε μια περιορισμένη οπτική η οποία εστιάζεται στο νόμο της προσωπικής επιβίωσης και καλοπέρασης, όταν η ανάπτυξη του μορφωτικού επιπέδου κρατήθηκε επίτηδες στο χαμηλότερο επίπεδο,  κατευθυνόμενη στα μέτρα ενός οργιώδους ατομισμού και άκρατου καταναλωτισμού όπου όλα ήταν μεταφρασμένα σε χρήμα, σε κέρδος, στη προσωπική ματαιοδοξία και στον στείρο ευατούλη, τώρα που τραβιέται το χαλί κάτω από τα πόδια πρέπει να είναι κάποιος τουλάχιστον ηλίθιος για να σκέφτεται πως όλο αυτό το πλήθος θα γίνει ξαφνικά ώριμος, πολιτικοποιημένος, συνειδητοποιημένος πολίτης που θα ξέρει τι θα πρέπει να κάνει και πως να το κερδίσει. Αυτό το πλήθος που γεννιέται σιγά σιγά από τις στάχτες των παραμυθιών του που μόλις ξέφτισαν είναι ικανό για οτιδήποτε που κανείς δεν μπορεί να προβλέψει. Δεν θα είναι ένας λαός που θα συμβαδίζει με τους κομματικούς τυφλοσούρτες όλων εκείνων των πολιτικών δυνάμεων που μοιάζουν αρχαίες, ανούσιες και εξ΄ίσου απατεώνισσες με μια ολόκληρη εποχή γεμάτη από ψέματα και εγκλήματα, που πέθανε παρασέρνωντας μαζί της τα πάντα. Ο λάός αυτός θα έχει πολλά νεύρα. Αρωστημένα νεύρα, καμιά διάθεση κατανόησης, καμμιά διάθεση να ακούσει από οποιονδήποτε τις ίδιες μαλακίες που ακούει εδώ και εξήντα χρόνια.  Γιατί ήξεραν. Ολοι ήξεραν τι συμβαίνει. Αλλά επικρατούσε ο νόμος της omerta όπου όλοι σώπαιναν με την άγραφη συμφωνία πως όλοι θα εξακολουθήσουν να τσιμπολογάνε από το πτώμα. Το μαφιόζικο συμβόλαιο έσπασε μόλις η συμορία αθέτησε τους όρους.


Σε όλο αυτό το αλήτικο σκηνικό οι ελάχιστοι εναπομείναντες λογικά σκεπτόμενοι προσπαθούν να συγκεντρώσουν τα οποιαδήποτε στοιχεία υγείας έχουν απομείνει μέσα σ΄ολη αυτή την αρρώστια. Υπάρχουν πολλά κινήματα που φωνάζουν για μια συσπείρωση των πολιτών, πέρα από ιδεολογικές διαφορές. Κινήματα που οι κομματικοί μηχανισμοί αποστρέφονται και προσπαθούν να γελοιοποιήσουν. Είναι λογικό. Γιατί σε αυτό χάος που έχει δημιουργηθεί κάπου πρέπει να υπάρξει μια αρχή για να μπορέσουν να συναντηθούν και να νοιώσουν για πρώτη φορά ένα ομαδικό πνεύμα οι ζοχαδιασμένοι και μπερδεμένοι πολίτες.  Πολίτες οι οποίοι μεταξύ άλλων δημιουργούν μέσα τους μια αποστροφή για ινδάλματα, μαντριά και λυκοφωλιές πλέον γιατί βλέπουν πως είναι στη κυριολεξία αφημένοι στη τύχη τους από ένα περίεργο ασκέρι πολιτικών που δεν έχουν τίποτα περισσότερο από θράσος που περισσεύει και μηδενική ενασχόληση για τη διάλυση ολόκληρου του κοινωνικού ιστού, στο όνομα μιας απόλυτης υποταγής στους όρους των τοκογλύφων και μιας σχιζοφρενικής αντίληψης πως δεν υπάρχει κανείς άλλος, τίποτα άλλο άξιο λόγου εκτός από αυτή την ικανοποίηση.


Το μακελείο της σάρκας δεν είναι υπερβολή. Είναι η κατάσταση που θα ζήσουμε σύντομα, αύριο όταν θα διαβάζουμε για πράξεις πρωτοφανούς βίας από ανυποψίαστους και φιλήσυχους μέχρι χτες νοικοκυραίους. Δεν ξέρω ειλικρινά τι όνειρα έχουν δει στον ύπνο τους οι λεγόμενες προοδευτικές δυνάμεις (ούτε ξέρω πλέον ποιες θα μπορούσαν να ονομαστούν έτσι) αλλά μάλλον από ότι φαίνεται ξεκάθαρα εδώ και τόσο καιρό κι αυτές σε άλλο πλανήτη ζουν κι αυτό θα κοστίζει ζωές. Πολλές ζωές πριν καν ξεκινήσει ο κανονικός πόλεμος.
http://vasiliskos2.blogspot.com/2011/10/blog-post_11.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου