Σελίδες

Σάββατο 25 Δεκεμβρίου 2010

Ελλάδα η χώρα που το μεγαλύτερο ποσοστό ονειρευόταν να καβατζώσει μια θέση στο δημόσιο

Οι γιορτές, το τέλος αυτής της χρονιάς μας βρίσκουν φτωχότερους και γελοίους. Παρακολουθώ το βρισίδι που εκτοξεύουν τα προβατάκια μεταξύ τους. Τα ΜΜΜ απεργούν οι έμποροι φωνάζουν, οι κυράδες ταλαιπωρούνται για τα γιορτινά τους ψώνια όπως ταλαιπωροντουσαν κι εκείνο τον άλλο Δεκέμβρη που κάποια "κωλόπαιδα" έκαναν την Αθήνα άνω κάτω.

Αυτός ο λαός έχει γίνει κατ΄εικόνα και ομοίωση της τηλεόρασής του. Νευριάζει με ότι νευριάζουν και οι στημένοι προβοκάτορες στο χαζοκούτι. Διασκεδάζει με  γελοία πράγματα που του προωθεί το χαζοκούτι. Επαναστατεί όσο του επιτρέπει το χαζοκούτι. Υποτάσσεται με το τρόπο που του ζητάει το χαζοκούτι.


Εργαζόμενοι εναντίον εργαζομένων σαν κατίνες των μεσημεριανάδικων. Εργαζόμενοι που βρίζουν τους άλλους εργαζόμενους εκτονώνοντας τη προσωπική τους δυστυχία πάνω σε κάποιον άλλον που τα είχε "τσιμπήσει" λίγο περισσότερο. Αντί για αντίδραση ενάντια των μεγαλομαφιόζων, ενάντια στις επώνυμες και διεθνείς συμμορίες εκβιαστών και κλεφτών, παρακολουθούμε ξεμάλιασμα ανάμεσα σε γκομενάκια τρίτης κατηγορίας. Οχι το δικό σου μισθό τον είχες μεγαλύτερο. Καλά να πάθεις.


Αντί να διεκδικήσει να ανέβει επίπεδο ο ηλίθιος βασάνης, αντί να δημιουργήσει μέσα του μια οργή και να την εκτοξεύσει εκεί που πρέπει, νοιώθει ικανοποίση που ο γείτονας κατεβαίνει στο δικό του επίπεδο. Τα μικροκλεφτρόνια, οι απατεωνίσκοι της καθημερινότητας και της ζωής τους εκτονώνονται σε ότι καλύτερο μπορούν να κάνουν για το λοβοτομημένο εγκέφαλό τους. Γκρινιάζουν νοιώθουν κακιούλες και τρώγονται σαν τις πουτάνες στο μπουρδέλο ποιος θα προλάβει να πάρει την επόμενη βίζιτα.


Ειλικρινά θα  ήθελα να δώσω τις καλύτερες ευχές μου σε όλους αλλά δεν ξέρω τι ευχή ακριβώς να δώσω.  Γιατί δεν μπορώ να καταλάβω τι ζητάνε επί τέλους τα πιθηκάκια. Να ευχηθώ να έχουν καλές μπανάνες τη χρονιά που έρχεται? Να ευχηθώ να βουτήξουν τη μπανάνα του γείτονα πίθηκου? Να τους ευχηθώ να βρουν μια καλή δουλειά σε κανένα περιπλανώμενο τσίρκο?


Ελλάδα, η χώρα όπου γίνεται γενική απεργία και η μόνη έννοια που έχει το μεγαλύτερο ποσοστό από τους τσαλαπατημένους πολίτες είναι μπας και απεργήσουν και τα λεωφορεία και δεν μπορούν να πάνε στην ώρα τους στη δουλειά τους. Ελλάδα η χώρα που το μεγαλύτερο ποσοστό ονειρευόταν να καβατζώσει μια θέση στο δημόσιο κι επειδή δεν το πέτυχαν κάνουν σαν τα πεισμωμένα κακομαθημένα παιδάκια "καλά να πάθεις και σου παίρνουν το δώρο", φωνάζει ο φουκαριάρης ο ιδιωτικός γιες μαν στον δημόσιο γιες μαν που τόσο καιρό του καθόταν στο λαιμό.


Σαν το μαλάκα που έλεγε κάποτε όταν μίλαγε για τη Σοβ.Ενωση "αν ο ρώσος θέλει να πάρει ένα κότερο , ένα ακριβό αμάξι, μια μεζονέτα μπορεί? όχι. Λες κι εσύ ρε μαλάκα το πήρες. Λες και η δική σου κρατική δημοκρατία  γεμάτη από πελάτες, εκβιαστές, λουφαδόρους και λαμόγια, η γεμάτη από κομματόσκυλα και ρουφιάνους, οι παχυλοί σβέρκοι που είχαν τα τσιράκια της εξουσίας από τους αδύνατους σβέρκους όλης της υπόλοιπης μάζας , διέφερε σε τίποτα από τα ανώτατα σοβιέτ σε σχέση με το κράτος - τέρας.


Αμέ υπήρχε μια διαφορά, ότι οι δικές σου γυναίκες αύριο και οι κόρες σου δεν θα μπορούν να βρουν δουλειά ούτε ως μπαργούμαν και οι γιοί σου θα δουλεύουν σαν λαθρομετανάστες στη πατρίδα τους, κι εσύ θα συνεχίσεις να είσαι αυτό που σου ζητάει το χαζοκούτι.


Τώρα πάρε και τις ευχές μου για καλές γιορτές και ευτυχισμένο το 2080! Οχι δεν έκανα λάθος την ημερομηνία. Κάπου εκεί στα δισέγγονά σου μπορεί να υπάρχει κάποια βελτίωση όχι γιατί το ξέρω, αλλά γιατί είναι πολύ μακρινό ακόμη και μπορούμε να λέμε ότι μας κατεβαίνει στο κεφάλι.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου